İstek

 

     Fukara bir bektaşinin yoksulluk canına tak etmiş. Soğuk ve fırtınalı
     bir günde midesi açlıktan kazınırken sızlanmış..

     - "Yarabbi, Bari canımı al da kurtulayım..."

     Bunu der demez, olacak ya, yanından geçmekte olduğu binanın
     duvarı yıkılmaya baslamış. Canını zor kurtarıp karşı kaldırıma
     sıçrayan Bektaşi şunları söylemiş.

     - "Yarabbi, Sen de adamın canını almaya amma meraklısın ha!. Bir
     lokma ekmek diye yüzlerce defa yalvardım duymadın da, bir kez
     canımı al deyince hemen yetiştin."